این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش مهارت‌های مثبت اندیشی بر سرزندگی تحصیلی و تنظیم هیجان در دانش‌آموزان دختر پایه اول دوره متوسطه اول شهر تبریز انجام شد. روش تحقیق از نوع نیمه‌آزمایشی، پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق کلیه دانش‌آموزان دختر پایه اول دوره متوسطه اول شهر تبریز در سال تحصیلی 99-1398 بود. دو مدرسه که طبق اطلاعات موجود در آموزش و پرورش همتا بودند، انتخاب شدند و دانش‌آموزان هر دو مدرسه به پرسشنامه‌هاي تنظیم هیجان گراس و جان (2003) و سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش (2006) پاسخ دادند (پيش آزمون). از بین افرادی که در این پرسشنامه‌ها نمره شان یک انحراف معیار پایین تر از میانگین بود، به صورت هدفمند 30 نفر (در هر گروه 15 نفر) انتخاب شدند. با توجه به روش پژوهش و محدودیت‌های موجود به دلیل شیوع ویروس کرونا برای اجرای جلسات آموزشی يکي از مدارس به عنوان گروه آزمایش و مدرسه ديگر به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. سپس گروه آزمایش برنامه آموزش مهارت‌های مثبت‌اندیشی دریافت کرد اما گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. پس از پایان جلسات آموزشی، دوباره هر دو گروه پرسشنامه‌ها را تکمیل کردند (پس آزمون). براي آزمون فرضیه‌ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد و نتایج نشان داد آموزش مهارت‌های مثبت‌اندیشی بر افزایش سرزندگی تحصیلی و تنظیم هیجان دانش‌آموزان دختر پایه اول دوره متوسطه اول شهر تبریز تاثیر مثبت معنی‌داری دارد.

مهارت‌های مثبت اندیشی سرزندگی تحصیلی تنظیم هیجان دانش‌آموزان