موضوع این مقاله بررسی تحلیلی جایگاه بازی در تعلیم و تربیت کودکان از نظر مکاتب غربی و اسلام به روش کتابخانه‏ای(توصیفی-تحلیلی) است. که به علت گستردگی و هم‏پوشانی مکاتب غربی فقط به بیان دیدگاه پیاژه و فروید پرداختیم. از نظر اسلام بازی در تعلیم و تربیت کودک تأثیر بسیاری دارد و باعث رشد همه‏جانبه ابعاد شخصیت او می‏شود. پیاژه معتقد است که فعالیت‏ها و بازی‏های کودک تحت تأثیر رشد ذهنی اوست و متناسب با رشد ذهنی او فعالیت‏ها و بازی‏هایش پیچیده‏تر می‏شود. فروید نیز بازی کودک را وسیله‏ای برای کسب لذت می‏داند که متناسب با رشد جنسی کودک بازی‏هایش تغییر می‏کند. به طور کلی هر سه دیدگاه بر این باورند که بازی باعث رشد همه جانبه کودک می‏شود و در تعلیم وتربیت کودک مؤثر است. زیرا کودک در بازی مهارت‏هایی را فرامی‏گیرد که با آنها می‏تواند با محیط سازگار شود و در آینده هنگام برخورد با مشکلات رفتار مناسبی از خود نشان دهند.

بازی تعلیم و تربیت بازی کودکان مکاتب غربی اسلام.