تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه حمایت ادراک شده استاد و ادراک از فضای یادگیری با یادگیری مستقل دانشجویان در یادگیری الکترونیکی با نقش میانجی خودتنظیمی تحصیلی صورت گرفت. جامعه آماري تحقیق حاضر عبارت بود از کلیه دانشجویان مشاوره دانشگاه پیام نور اصفهان، که تعداد آنها 435 نفر است. حجم نمونه به کمک فرمول کوکران 204 نفر تعیین شد که به روش نمونه‏گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای تحقیق از پرسشنامه حمایت ادراک شده داهلم، زیمت و فارلی (1988)، ادراک از فضای یادگیری سوئینی و همکاران (۱۹۹۲)، یادگیری مستقل فیشر (2013) و خودتنظیمی تحصیلی سواری و عرب زاده (۱۳۹۲) استفاده شد. جهت تحلیل آماري از مدل یابی معادلات ساختاري و از نرم‌افزارهای spss نسخه 22 و بسته نرم‌افزاری smartPLS نسخه 2 استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که حمایت ادراک شده با ضریب مسیر 56.6% با یادگیری مستقل دارای رابطه معنی دار بوده، همچنین بعد از محاسبه رابطه سوبل مقدار Z برابر 0.0164 شده است. لذا فرض تاثیر دار بودن نقش میانجی خودتنظیمی تحصیلی بین دو عامل حمایت ادراک شده استاد و یادگیری مستقل مورد تایید قرار گرفت. ادراک از فضای یادگیری، با ضریب مسیر 44%، با یادگیری مستقل رابطه معنی داری داشت و بعد از محاسبه رابطه سوبل مقدار Z برابر 0.0172 شده است. لذا فرض تاثیر دار بودن نقش میانجی خودتنظیمی تحصیلی بین دو عامل ادراک از فضای یادگیری با یادگیری مستقل مورد تایید قرار گرفت.

حمایت ادراک شده استاد ادراک از فضای یادگیری یادگیری مستقل یادگیری الکترونیکی خودتنظیمی تحصیلی.