پژوهش حاضر با هدف پیش بینی اهمالکاری تحصیلی بر اساس خودتنظیمی و کمالگرایی در دانش آموزان دوره متوسطه انجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان دوره متوسطه دوم در سال 1403-1404 به تعداد 900 نفر تشکیل می دهند. نمونه مورد مطالعه 150 دانش آموز بودند که به روش خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های خودتنظیمی، کمال گرایی و اهمالکاری پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل با نرم افزار آماری SPSS22 استفاده شد. با توجه به نتايج تحلیل رگرسیون نشان داد که کمال گرایی 91 درصد و متغیر خودتنطیمی 54 درصد از تغییرات اهمالکاری را پیش بینی می کنند. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد بين کمال گرایی معطوف به خود با اهمالکاری (980/0-=r) رابطه منفی و معنادار وجود دارد (01/0<P). بين کمال گرایی معطوف به دیگران با اهمالکاری (975/0-=r) رابطه منفی و معنادار وجود دارد (01/0<P). بين کمال گرایی معطوف به سوی اجتماع با اهمالکاری (932/0-=r) رابطه منفی و معنادار وجود دارد (01/0<P). بين کمال گرایی با اهمالکاری (991/0=r) رابطه منفی و معنادار وجود دارد (01/0<P). بين نمره اهمالکاری با خودتنظیمی رابطه منفی و معنادار وجود دارد (01/0<P). با توجه به نتایج باید گفت که خودتنظیمی، کمالگرایی و اهمالکاری در داانش آموزان با توجه به تفاوت‌های موجود در ويژگی‌های شخصیّتی هر کودک ممکن است از انتظارات و سبک های فرزند پروری والدین باشد.

کمال گرایی اهمالکاری خودتنظیمی