هدف از پژوهش حاضر تعیین مقايسه خشنودی زناشويي، سبک های ارتباطي و پایداری زوجين با كمتر از سه سال از دواج با زوجين بيش از سه سال ازدواج بود. در اين پژوهش جامعه آماري كليه زوج های مراجعه کننده به یکی از مرکز بهداشت شهر تهران می باشند. نمونه آماری شامل 200 نفر از زوجین جامعه مذکور بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سبک های ارتباطی (CPQ)، پرسشنامه پایداری (الكسيس جي و اكر و ليندا تامپسون) و پرسشنامه خشنودی زناشويي اینریچ بود. اين پژوهش از نوع علي – مقايسه اي می باشد. یافته ها نشان داد که با توجه به میانگین های دو گروه، زوجين بيش از سه سال ازدواج نسبت به زوجين با كمتر از سه سال ازدواج از خشنودی زناشويي، سبک ارتباطی (سازنده متقابل) و پایداری بيشتري برخوردارند. با توجه به میانگین های دو گروه، زوجين كمتر از سه سال ازدواج نسبت به زوجين با بيش از سه سال ازدواج از سبک ارتباطی (توقع/کناره گیری) و سبک ارتباطی (اجتنابي) بالاتري برخوردارند.

سبک های ارتباطی پایداری زناشويي خشنودی زناشويي