پژوهش حاضر با هدف پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس هیجانات پیشرفت، سبک های اسنادی و تاب¬آوری دانش آموزان انجام گرفت. اين پژوهش از نوع پژوهش‌هاي توصیفی-همبستگی بود. جامعة آماري شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر بیجار در سال تحصیلی 02-1401 بود که 384نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه هاي تاب آوری كانر و ديويدسون (2003)، هیجانات تحصیلی پکران و همکاران (2005)، سبک های اسنادی (ASQ) و پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (1999) جمع آوري و با استفاده از نرم افزار SPSS-24 و آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزيه وتحليل شدند. يافته ها نشان داد بین هیجانات پیشرفت، سبک های اسنادی و تاب آوری با پیشرفت تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد (01/0P<) و مدل رگرسیونی برای پیش بینی پیشرفت تحصیلی از روی هیجانات پیشرفت، سبک های اسنادی و تاب آوری در جهت مثبت تأیید می شود؛ به گونه ای که متغیرهای مذکور 5/33% از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین می کنند (01/0P<). بنابراین می توان گفت که هیجانات پیشرفت، سبک های اسنادی و تاب آوری به عنوان عوامل روانی-هیجانی در ارتقای پیشرفت تحصیلی نقش دارند و توجه به این سازه ها جهت بهبود وضعیت تحصیلی دانش آموزان ضروری است.

پیشرفت تحصیلی هیجانات پیشرفت سبک های اسنادی تاب آوری