هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر قصه‌درمانی بر دو مولفه رفتار انطباقی یعنی مسئولیت پذیری و رفتارهای اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی بود. روش: روش تحقیق نيمه آزمايشي و از نوع پيش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره ابتدایی شهر تهران بودند که به روش نمونه گیری تصادفی، 30 نفر از دانش آموزان انتخاب شدند که 15 نفر به عنوان گروه آزمایش و 15 نفر به عنوان گروه گواه در پژوهش شرکت داده شدند. داده ها بوسیله پرسشنامه رفتارانطباقی(ABS- RC2)، ويرايش تجديد نظر شده نسخه 1993 مقياس رفتار انطباقي بود كه از مقياس هاي رفتار انطباقي انجمن كم تواني ذهني آمريكا در سال هاي 1969 و 1974 تهيه شده؛ مورد استفاده قرار گرفت. پس از انجام پیش‌آزمون برنامه قصه‌درمانی برای گروه آزمایش به مدت 24 جلسه 60 دقیقه‌ای (دوبار در هفته) اجرا شد و در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. در تحلیل داده ها، علاوه بر استفاده از فنون آمار توصیفی از آزمون تحلیل کواریانس با استفاده از نرم افزار آماری SPSSبکار گرفته شد. یافته ها: قصه‌درمانی موجب افزایش مولفه های رفتار انطباقی می‌شود(p˂0.05). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مولفه های رفتار انطباقی از قصه درمانی تاثیر می پذیرد و قصه درمانی به کودکان کمک می کند تا رفتارهای انطباقی متناسب با سن خود را بروز دهند.

قصه‌درمانی مولفه رفتار انطباقی دانش آموزان دوره ابتدایی.