هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی، تحمل پریشانی و ناگویی هیجانی زوجین بود. جامعۀ آماری در پژوهش حاضر شامل کلیة زوجین مراجه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی منطقه 6 شهر تهران در سال 1400 بود که برای دریافت خدمات درمانی به این مرکز مراجعه کردند که تعداد آن ها برابر با 2450 نفر بود. حجم نمونه در تحقیقات نیمه آزمایشی برابر 30 نفر از زوجین را که تمام ملاک های ورود را داشته باشند، به صورت هدفمند انتخاب و سپس بصورت تصادفی ساده (قرعه کشی) در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل خلاصة آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد ،پرسشنامة بهزیستی روانشناختی ریف (1980)، تحمل پریشانی سیمونز و گاهر(2005) (DTS) و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (FTAS-20) بود. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، به دو روش توصیفی و استنباطی از طریق نرم افزار SPSS22 انجام شد. در این تحقیق از آمار توصیفی برای محاسبه میانگین و انحراف معیار متغیرهای تحقیق و نشان دادن فراوانی و نمودارهای مربوط به آن استفاده شده و از آمار استنباطی به منظور بررسی فرضیه های تحقیق استفاده گردیده. قبل از آزمودن فرضيه‌ها، مفروضه‌ نرمال بودن توزيع داده‌ها از طريق آزمون کولموگروف-اسميرنف انجام شده. سپس مفروضه همگني واريانس‌ها از طريق آزمون لوين در تمام متغيرهاي دو گروه بررسي شد. براي گزارش نتايج از معناداري آزمون هاي آماري مورد نظر و اندازه از اثر متغير مستقل استفاده شده. براي تجزيه و تحليل داده های آمار استنباطي از تحليل کوواريانس چند متغیره و تک متغیره استفاده شده است. نتایج نشان داد که آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی، تحمل پریشانی و ناگویی هیجانی زوجین اثربخش است. با توجه به شدت اثر، درمان مبتنى بر پذیرش و تعهد بر بهزیستی روانشناختی زوجین تاثیر بیشتری نسبت به تحمل پریشانی و ناگویی هیجانی زوجین دارد.

پذیرش و تعهد بهزیستی روانشناختی تحمل پریشانی ناگویی هیجانی