یکی از مهم‌ترین عواملی که باعث پیشرفت تحصیلی می‌گردد، خوش بینی تحصیلی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش واسطه‌ای تاب‌آوری تحصیلی در رابطه بین ساختار هدفی کلاس و خوش‌بینی تحصیلی در بین دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان پسر مدارس متوسطه دوم شهرستان مرند بود که در سال تحصیلی 1400-1401 مشغول به تحصیل بودند. بر اساس جدول کرجسی و مورگان، تعداد 384 دانش‌آموز با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های ساختار ادراک شده کلاس درس میدلی و همکاران (1988)، مقیاس خوش‌بینی تحصیلی اسچننموران و همکاران (2013) و پرسشنامه تاب‌آوری تحصیلی ساموئلز (2004)استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون‌ های همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر و نرم افزار های spss22 وAmos22 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که رابطه بین اهداف تبحری و عملکردی با تاب آوری تحصیلی مثبت و رابطه بین هدف اجتنابی با تاب آوری تحصیلی منفی بود (05/0 P<)، بین تاب آوری تحصیلی و خوش بینی تحصیلی نیز رابطه مثبت معنی داری برقرار بود (05/0 P<). همچنین، اثر غیر مستقیم اهداف تبحری و اهداف عملکردی بر خوش بینی تحصیلی مثبت، اما رابطه غیر مستقیم اهداف اجتنابی با خوش بینی تحصیلی منفی بود (05/0 P<)، با توجه به نتایج به مربیان و دست اندرکاران آموزشی توصیه می شود تا کارگاه های آموزشی افزایش میزان تاب آوری تحصیلی را برای دانش آموزان اجرا نمایند.

تاب آوری ساختار هدفی کلاس خوش‌بینی تحصیلی دانش آموز