ازدواج از مهمترین رویدادهای زندگی هر فرد است که می‌تواند در تأمین سلامت جسمانی و روانشناختی افراد تاثیر بسزایی داشته باشد، با این وجود فرزندآوری رویداد مکمل دیگری است که رنگ و لعاب ویژه ای به زندگی زوجین می‌بخشد. هدف از این پژوهش مقایسۀ رضایت زناشویی، هوش عاطفی و بهزیستی ذهنی در زنان متأهل با و بدون فرزند در شهر اصفهان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع علّی-مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری شامل کلیۀ زنان متاهل دارای فرزند و بدون فرزند در شهر اصفهان در سال 1400-1399 بود. نمونه شامل 30 زن متاهل دارای فرزند و 30 زن متاهل بدون فرزند بود که به شیوۀ در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های رضایت زناشویی اینریچ، بهزیستی ذهنی، و هوش عاطفی پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره (مانوا) در نرم افزار SPSS-26 تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که زنان متاهل با و بدون فرزند در متغیرهای رضایت زناشویی، هوش عاطفی و بهزیستی ذهنی تفاوت معناداری با یکدیگر داشتند و میانگین این سه متغیر در زنان متاهل با فرزند بالاتر از زنان متاهل بدون فرزند بود (746/76=F، 001/0>P و 804/0=η). در نتیجه گیری از یافته های پژوهش می توان گفت که فرزندآوری تاثیر بسزایی در پرورش هوش عاطفی زنان و ارتقاء بهزیستی ذهنی آنان دارد و زندگی زناشویی را برای زنان معنادارتر نموده و احساس رضایت زناشویی را در آنان بالا می برد.

رضایت زناشویی هوش عاطفی بهزیستی ذهنی زنان متاهل