خلاقیت عنصری ضروری برای بقای حیات آموزش و پرورش است، و همچنین مهارت‌های تفکر خلاق نیز نقشی پر‌ثمر در تولید و پرورش این عنصر حیات بخش دارد. خلاقیت به عنوان یکی از جنبه‌های مهم یادگیری، یاددهی، تحقیق و توسعه شناخته شده است. بنابراین توسعه منابع انسانی در سال‌های گذشته بر ارتقای توانایی تفکر خلاق تأکید می‌نماید. پژوهش حاضر تلاش نموده است تا به بهره‌گیری از مستندات علمی خبرگان عرصه آموزش، نقش یادگیری مشارکتی را در پرورش تفکر خلاق بیش از بیش جلوه نماید. مطالعه حاضر بر دیدگاه‌های نظری اجتماعی_ فرهنگی تمرکز دارد و پیشنهاد می‌کند که نظریه‌های یادگیری مشارکتی زیربنای آموزش و پرورش است که بر اساس اصول مشخص شده برنامه‌ریزی شده است. هدف نهایی این تحقیق مطالعه ویژگی‌های توسعه مهارت‌های تفکر خلاق هنگام یادگیری علوم بود. با کمک نتایج تحقیق ارائه شده، معلمان می‌توانند در مورد اهمیت رویکرد یاددهی_ یادگیری مشارکتی بحث نموده و تأثیر آن را در توسعه تفکر خلاق نشان دهند.

آموزش و پرورش تفکر خلاق خلاقیت یادگیری مشارکتی