بررسی نقش فناوری اطلاعات و فضای مجازی در تربیت اسلامی دانش‌آموزان دوره ابتدایی شهر قم با تاکید بر دوران کرونا
دوره 4، شماره 41، آبان 1400، صفحات 30 - 21
1 فوق لیسانس مدیریت آموزشی،دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحدپردیسان، قم، ایران -m.parvaneh727@gmail.com
2 فوق لیسانس روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پردیسان، قم، ایران-farzane00stan@gmail.com
3 فوق لیسانس مشاوره و راهنمایی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحدپردیسان، قم، ایران - zahra.ahmadiyan2731@gmail.com
چکیده :
مقدمه: آموزش و پرورش در دوران کرونا همانند دیگر بخش‌های جامعه، وضعیت پیچیده‌ای به خود گرفت. کلاس‌ها مجازی بوده و دانش‌آموزان معلمان و دوستان خود را نمی‌بینند. هدف این مطالعه بررسی نقش فناوری اطلاعات و فضای مجازی در تربیت اسلامی دانش‌آموزان با تاکید بر دوران کرونا در شهر قم بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه به روش توصیفی ـ زمینه‌یابی انجام شد. جامعه آماری آن همه معلمان دوره ابتدایی و نمونه آماری بر اساس محدودیت‌های موجود، 80 نفر از معلمان به صورت دسترس و از طریق فضای مجازی انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه محقق‌ساخته که میزان آشنایی با فضای مجازی و میزان کاربرد آن را می‌سنجید؛ بود. روایی ابزار توسط کارشناسان تأیید و پایایی ابزار به روش آلفای کرونباخ 81/0 به دست آمد. یافته‌ها: بیش از 90 درصد معلمان در تدریس خود از فضای مجازی، استفاده می‌کنند. بیشترین آشنایی معلمان در بخش فضای مجازی و فناوری اطلاعات، در مؤلفه‌های ورد و پاورپوینت است. در ابتدای دوران کرونا آشنایی معلمان با فضای مجازی مربوط به تدریس؛ زیر 50 درصد بود. معلمان سعی کردند از فناوری اطلاعات در تربیت اسلامی استفاده کنند اما فضای مجازی آماده و مناسب برای تربیت اسلامی نبود. نتیجه‌گیری: معلمان دوره ابتدایی شهر قم، علاقه‌مندند از فناوری اطلاعات و ارتباطات و فضای مجازی استفاده کنند، اما بستر لازم و زیرساخت مناسب برای بهره‌گیری از فضای مجازی وجود ندارد. بنابراین معلمان در به‌کارگیری فضای مجازی در تربیت اسلامی، دچار کمبود و ضعف هستند.
مقدمه: آموزش و پرورش در دوران کرونا همانند دیگر بخش‌های جامعه، وضعیت پیچیده‌ای به خود گرفت. کلاس‌ها مجازی بوده و دانش‌آموزان معلمان و دوستان خود را نمی‌بینند. هدف این مطالعه بررسی نقش فناوری اطلاعات و فضای مجازی در تربیت اسلامی دانش‌آموزان با تاکید بر دوران کرونا در شهر قم بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه به روش توصیفی ـ زمینه‌یابی انجام شد. جامعه آماری آن همه معلمان دوره ابتدایی و نمونه آماری بر اساس محدودیت‌های موجود، 80 نفر از معلمان به صورت دسترس و از طریق فضای مجازی انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه محقق‌ساخته که میزان آشنایی با فضای مجازی و میزان کاربرد آن را می‌سنجید؛ بود. روایی ابزار توسط کارشناسان تأیید و پایایی ابزار به روش آلفای کرونباخ 81/0 به دست آمد. یافته‌ها: بیش از 90 درصد معلمان در تدریس خود از فضای مجازی، استفاده می‌کنند. بیشترین آشنایی معلمان در بخش فضای مجازی و فناوری اطلاعات، در مؤلفه‌های ورد و پاورپوینت است. در ابتدای دوران کرونا آشنایی معلمان با فضای مجازی مربوط به تدریس؛ زیر 50 درصد بود. معلمان سعی کردند از فناوری اطلاعات در تربیت اسلامی استفاده کنند اما فضای مجازی آماده و مناسب برای تربیت اسلامی نبود. نتیجه‌گیری: معلمان دوره ابتدایی شهر قم، علاقه‌مندند از فناوری اطلاعات و ارتباطات و فضای مجازی استفاده کنند، اما بستر لازم و زیرساخت مناسب برای بهره‌گیری از فضای مجازی وجود ندارد. بنابراین معلمان در به‌کارگیری فضای مجازی در تربیت اسلامی، دچار کمبود و ضعف هستند.
کلمات کلیدی :
فناوری اطلاعات و ارتباطات، فضای مجازی، تربیت اسلامی، دوره ابتدایی، دوران کرونا.
فناوری اطلاعات و ارتباطات، فضای مجازی، تربیت اسلامی، دوره ابتدایی، دوران کرونا.
