تکلیفات تمرینی یا دوره ای ریاضی را می توان به شکلی چید که بیشتر مسائل مرتبط با هر مفهوم خاص در کنار هم و در یک تکلیف جمع شوند، یا این مسائل مرتبط را می توان در سراسر تکلیف ها پخش کرد- قالبی که به آن تمرینات فاصله دار گفته می شود. در اینجا نتایج تجربه دو کلاس را گزارش می کنیم که اثرات تمرینات ریاضی فاصله دار را هم روی نمرات و هم پیش بینی نمرات توسط دانش آموزان را می سنجد. در هر یک از تجربه ها دانش آموزان سال هفتم (11-12 ساله) یا تمام تمرین هایشان در یک جلسه جمع شد و یا تمرین ها در طول سه جلسه با فاصله یک هفته پخش شد و بعد از یک ماه آزمون گرفته شد. در هر دو تجربه تمرین های فاصله دار در مقایسه با تمرین های انباشته، نمرات بالاتری ایجاد کردند و پیش بینی نمرات آزمون پس از تمرین های فاصله دار دقت نسبتا بیشتری داشت اما اعتماد به نفس کاذب دانش آموزان پس از روش تمرین های انباشته بیشتر بود.

اعتماد به نفس توزیع ریاضیات تمرین فاصله