این پژوهش با هدف پیشبرد نوآوری از طریق مشارکت کارکنان: رهبری چندگانه در شیوه های نوآوری کارمند محور کارکنان آموزش و پرورش شاهین شهر انجام شد. روش تحقيق از نوع نوع همبستگی و از نظر هدف، کاربردی بود. جامعه آماری تحقيق کليه کارکنان آموزش و پرورش شاهین شهر در سال 1400 بودند که نمونه بر اساس فرمول کوکران نفر 181 تعيين و بر اساس روش نمونه گيری تصادفی ساده افراد انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های وضعیت نوآوری نوشته عبدلی نژاد (1392)، مشارکت کارکنان، اكرامي و همکاران (1389) و رهبری چندگانه باس و الیور (1995) استفاده شد که پایایی آنها با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفته است. برای آزمون فرضیه ها از روش معادلات ساختاری تحلیل استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که به طور کلی پیشبرد نوآوری از طریق مشارکت کارکنان با نقش میانجی رهبری چندگانه در شیوه های نوآوری کارمند محور کارکنان تأثیر گذار نیست. در صورتی که به طور جزئی پیشبرد نوآوری از طریق مشارکت کارکنان و رهبری چندگانه از طریق مشاکت کارکنان آموزش و پرورش شاهین شهر تأثیر معنی داری دارد. اما بین رهبری چندگانه و پیشبردنوآوری در کارکنان آموزش و پرورش شاهین شهر تأثیر معنی داری ندارد.

پیشبرد نوآوری مشارکت کارکنان رهبری چندگانه نوآوری.