
-
تعداد دوره ها8
-
تعداد شماره85
-
تعداد مقالات3,396
-
تعداد نویسندگان7,077
-
مقالات پذیرش شده1,331
-
مقالات رد شده2,065
-
درصد پذیرش39.19%
-
درصد عدم پذیرش60.81%
-
زمان پذیرش (روز)62
-
پایگاههای نمایه شده47
-
تعداد داوران127
-
تعداد مشاهده مقالات3,061,518
رابطه ویژگیهای شخصیتی و فعالیتهای مغزی – رفتاری با میزان مارکرهای گلیال (پروتئین s100b) و شاخصهای گلاسمیک در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2
دوره 3، شماره 33، اسفند 99، صفحات 117 - 107
1- دانشجوی دکترای تخصصی روانشناسی سلامت، واحد بین المللی کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران
2- دکترای تخصصی روانشناسی سلامت، استادیار دانشگاه آزاد، واحد کرج، ایران
3- دکترای تخصصی روانشناسی، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
4- فوق تخصص غدد و متابولیسم، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده :
هر پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصيفي – همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش عبارت بود از کلیه بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی شهر تهران در فاصلهی زمانی 1/2/1395 لغایت 1/12/1395 که به تعداد 246 نفر بودند. روش نمونه گیری از نوع در دسترس بود. آزمودنی هایی که وارد این پژوهش شدند، افرادی بودند که غير از ديابت، بيماري ديگري نداشتند، حداقل يك سال از تشخيص بيماري آنها گذشته بود و هم چنين با توجه به شيوع بيماري ديابت نوع دو در سنين ميانسالي و ميانگين30 سال قرار داشتند، از ميان جامعه آماري و کسانی که حائز شرایط فوق بودند، 40 نفر به صورت تصادفي و دردسترس انتخاب شدند. برای سنجش از استرس ادراک شده از مقیاس شخصیت گری ویلسون و پرسشنامه پنج عاملی شخصیت استفاده شد. مارکرهای گلیال نیز با نمونه سرم seroum با روش Elsa اندازه گیری شدند. نتایج نشان دهنده این بود که بین متغیرهای شخصیتی (روان نژندی، برون گرایی، گشودگی برای تجربه، توافق پذیری و وجدانی بودن) و میزان ۱c HbA ، میزان گلوکوز پلاسما، S100b و فعالیت های مغزی رفتاری در افراد دارای دیابت نوع 2 رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین بین سیستمهای مغزی رفتاری (بازداری رفتاری، فعال سازی رفتاری و جنگ / گریز) و میزان ۱c HbA ، میزان گلوکوز پلاسما و S100b در افراد دارای دیابت نوع 2 رابطه مثبت معنادار وجود دارد. همچنین فعالیت مغزی-رفتاری توانسته است بین پنج عامل شخصیت NEO و مارکرهای گلیال نقش میانجی گری خود را به طور معنی داری ایفا کند. شدت تأثیر فعالیت مغزی-رفتاری بر مارکرهای گلیال در مرحله اول برابر با 118/. و معنی دار بود.