دوره 1، شماره 8، بهمن 1397، صفحات 17 - 31

نویسندگان : حسین خسروی* ¹ ، فاطمه طاهرپور ² ، حسین شکوهی فرد ³

چکیده :
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش امیدواری در عزت نفس با نقش میانجی شادکامی در بین دانش آموزان سال آخر متوسطه دوم شهر بیرجند و مقایسه دختران و پسران انجام گرفته است روش پژوهش توصيفي‌ همبستگي و جامعه آماری شامل 2003 نفر دانش آموز که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای تعداد 320 نفر بعنوان افراد نمونه انتخاب گردید. برای سنجش متغیر شادکامی از پرسشنامه آکسفورد، آرجایل و لو (1989)، عزت نفس از پرسشنامه روزنبرگ (1979) و برای امیدواری از پرسشنامه اسنایدر (1991) استفاده گردیده است. روايي و پایایی پرسشنامه ها تأمین شده است. تجزيه و تحليل داده ها در سطح توصيفي (فراواني، ميانگين، انحراف معيار) و سطح استنباطي (همبستگي پيرسون، تحليل واريانس و رگرسیون) انجام گرفت. نتایج حاکی از آن بود که امیدواری با دو متغیر شادکامی و عزت نفس رابطه دارد؛ اما عزت نفس و شادکامی رابطه معنی دار نداشتند و بنابراین سنجش نقش میانجی در این رابطه مقدور نبود. همچنین در مقایسه دختران و پسران تفاوت معناداری در وضعیت سه متغیر مذکور مشاهده نشد.

کلمات کلیدی :
امیدواری، عزت نفس، شادکامی، دانش آموزان دختر و پسر سال آخر دبیرستان