پژوهش حاضر با هدف بررسی هویت و هوش معنوی بر خلاقیت انجام شد. روش پژوهش کمی و از نوع همبستگی بود. حجم نمونه50 نفر بصورت در دسترس که در سال 99، تهران بودند، انجام شد. به منظور سنجش متغییرها از آزمون سبک های هویت صلاحی، پرسشنامه هوش معنوی بدیع و همکاران و پرسشنامه سنجش خلاقیت تورنس استفاده گردید. برای تحلیل داده ها و نتیجه گیری، فرضیه اصلی از روش آماری تحلیل واریانس و برای فرضیه های فرعی ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج آماری حاصله از .sig در تحلیل واریانس نمره 001/0 و 238/0 بود، به ترتیب نشان داد بین هویت و هوش معنوی رابطه معناداری وجود دارد، اما بین هویت و خلاقیت رابطه معناداری وجود ندارد. زیرا نمره sig. بزرگتر از 0.05 شد. نمره sig. برای فرضیه های فرعی 0.000، 0.000 و 0.143 بود، به ترتیب بین هویت و هوش معنوی، هویت و خلاقیت رابطه معنادار وجود دارد اما بین خلاقیت و هوش معنوی رابطه معناداری پیدا نشد.

هویت هوش معنوی خلاقیت