هدف پژوهش حاضر پیش بینی سرسختی روانشناختی والدین دارای کودک اوتیسم براساس دشواری تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روانشناختی، روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه ی مورد مطالعه در این پژوهش کلیه والدین دارای کودک اوتیسم شهر اهواز بود. نمونه پژوهش شامل 130 نفر والدین دارای کودک اوتیسم بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضرپرسشنامه سرسختی روانشناختی کوباسا(1982)، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان گرتز و روئمر(2004)، پرسشنامه پذیرش و عمل به وسیله هیز و همکاران (٢٠٠٤) بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها در پژوهش حاضر با استفاده از نرم افزار SPSS26 در دو بخش توصیفی و استنباطی انجام گرفت که در سطح توصیفی از شاخص های میانگین، انحراف معیار (استاندارد)، فراوانی و درصد فراوانی و در سطح استنباطی از رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شد.یافته ها حاکی از آن است که متغیرهای دشواری تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روانشناختی (05/0P < ) قدرت پیش بینی سرسختی روانشناختی را دارا می باشند. به طور کلی می توان گفت به ترتیب انعطاف پذیری روانشناختی با 375/0 =B بیشترین توان و بعد از آن دشواری تنظیم هیجان با 277/0=B کمترین توان پیش سرسختی روانشناختی را دارد. لذا نتیجه گیری می شود که سرسختی روانشناختی والدین دارای کودک اوتیسم براساس دشواری تنظیم هیجان و انعطاف پذیری روانشناختی قابل پیش بینی است.

سرسختی روانشناختی دشواری تنظیم هیجان انعطاف پذیری روانشناختی اوتیسم.