هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش ذهن آگاهی بر تاب آوری، خودتنظیمی هیجانی و امید به زندگی دانشجویان متاهل در دانشگاه پاکدشت می باشد. طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی می باشد و از نظر هدف یک پژوهش کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان متاهل در شهرستان پاکدشت که در سال تحصیلی 1402-1403 مشغول به تحصیل هستند، می باشد که نمونه پژوهش را تعداد 36 نفر از دانشجویان و از طریق نمونه گیری در دسترس تشکیل می دهند. به منظور جمع اوری اطلاعات پژوهش از پرسشنامه تاب آوري کانر و دیویدسون(2003)، پرسشنامه خودتنظیمی هیجانی گراس و جان(2003) و پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر و همکاران(1991). همچنین به منظور آموزش در گروه آزمایش از برنامه آموزش ذهن آگاهی بوردیک(2014) استفاده شد. از نرم افزار آماری spss جهت تحلیل فرضیات پژوهش استفاده شد. روش تحلیل کوواریانس تک متغیری و چندمتغیری به منظور سنجش فرضیات پژوهش در نظر گرفته شد و نتایج پژوهش نشان داد که آموزش ذهن آگاهی بر تاب آوری، خودتنظیمی هیجانی و امید به زندگی دانشجویان متاهل تاثیر معناداری دارد.

ذهن آگاهی تاب آوری خودتنظیمی هیجانی امید به زندگی