پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش تاب آوری در برابر استرس بر کانون کنترل سلامت و سلامت عمومی دربیماران دیابتی استان قائم شهر انجام گرفت.این پژوهش آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر عبارت از، تقریبا 554 نفر از افراد دیابتی مراجعه کننده به انجمن دیابت شهر قائم شهر که از یکسال قبل به انجمن دیابت مراجعه و تشکیل پرونده داده‌بودند. جامعه پژوهش شامل 60نفرکه بصورت نمونه در دسترس از بین بیماران عضو انجمن دیابت قائم شهر به صورت تصادفی انتخاب شدند و بصورت تصادفی در دو گروه 30 نفری آزمایش و کنترل گمارده شدند. در ابتدا پیش آزمون توسط هر دو گروه انجام شد و سپس گروه آزمایش به مدت 9جلسه5/1 ساعته بصورت هفتگی تحت آموزش تاب آوری در برابر استرس همراه با تن آرامی وگروه کنترل طی این مدت تحت آموزش‌های دیگر نامرتبط با مدیریت استرس مانند آموزش‌های دارویی قرار گرفتند. پس از پایان دوره هر دو گروه مجددا به تکمیل پرسشنامه پرداختند. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه‌های سلامت عمومی و کانون کنترل سلامت بود. همچنین، داده‌های به دست آمده از پژوهش با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی، حد اکثر و حد اقل) آمار استنباطی به روش کوواریانس و مانووا و تی تست مستقل و توسط نرم افزار Spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌های این پژوهش نشانگر آن است آموزش تاب آوری در برابر استرس باعث افزایش سلامت عمومی بیماران دیابتی شده و کانون کنترل سلامت را به سمت درونی شدن سوق داده است.

آموزش تاب آوری در برابر استرس کانون کنترل سلامت سلامت عمومی و دیابت.