هر انسانی، به طور ذاتی توان و استعداد مراقبت از خود را داراست و این گوهری است که خداوند در وجود وی به ودیعه نهاده است. پروردن این جزء بعضاً فراموش شده و باید به طور جدی مورد توجه قرار بگیرد. از منظر دینی و به خصوص در قرآن کریم که اصلی‌ترین منبع استخراج مسائل و احکام دینی است، خودمراقبتی در واقع همان تقواست. بنابراین بسیار شایسته است که در موضوع مهم و پراهمیت فضای مجازی نیز این توان خودمراقبتی را در دانش‌آموزان ایجاد کنیم. زیرا آمار نشان می‌دهد که هیچکدام سیاست‌های سلبی و ایجابی حاکم بر فضای مجازی موفقیت آمیز نبوده است. بنابراین اقدام‌پژوهی حاضر با هدف توانایی ایجاد خودمراقبتی در فضای مجازی در دانش‌آموزان آموزشگاه فرهیختگان طراحی و اجرا شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع اقدام‌پژوهی است. جامعه پژوهش شامل همه دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهر تهران بود که از این میان دانش‌آموزان پایه پنجم آموزشگاه فرهیختگان به روش نمونه‌گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری شواهد1 از1- نظرسنجی از دانش‌آموزان 2- نظرسنجی از والدین 3- نظرسنجی از همکاران 4- مصاحبه با مدیر آموزشگاه و 5- پرسشنامه استفاده شد. سپس با استفاده از داده‌ها و اطلاعات جمع‌آوری شده در قسمت شواهد1 به کمک همکاران و متخصصان به تجزیه و تحلیل اطلاعات و ارائه راهکارهای متناسب با نیازهای دانش‌آموزان پرداخته شد. در نهایت نتایج حاصل از گردآوری شواهد2 و مقایسه آن با گردآوری شواهد1 نشان می‌دهد که تقویت خودمراقبتی در فضای مجازی برای اغلب دانش‌آموزان مفید بوده است. اما برخی از والدین و دانش‌آموزان همچنان ترجیح می‌دهند که والدینشان بر آنان نظارت داشته باشند.

خودمراقبتی فضای مجازی کودکان و نوجوانان