پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین اعتیاد به اینترنت و اهمال کاری تحصیلی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر متوسطه دوم انجام گرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1401 بود که برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و به این منظور 384 دانش آموز متوسطه دوم به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و به آزمون اعتیاد به اینترنت یانگ (1996) و مقیاس اهمال کاری تحصیلی سولومون و راثبلوم (1984) پاسخ دادند و برای متغیر پیشرفت تحصیلی از معدل دروس مصوب در ترم گذشته سال تحصیلی استفاده گردید. آنگاه اطلاعات به دست آمده به‌وسیله برنامه SPSS مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت و نتایج حاصل از ضرایب همبستگی دو متغیری پیرسون و رگرسیون چندمتغیره به روش هم‌زمان نشان داد که بین اعتیاد به اینترنت و پیشرفت تحصیلی همبستگی منفی معنی دار وجود دارد. در بررسی ارتباط بین اهمال کاری تحصیلی و پیشرفت تحصیلی نیز یک ارتباط منفی معنی دار مشاهده شد. همچنین در میان زیر مقیاس های اهمال کاری تحصیلی با پیشرفت تحصیلی، آماده شدن برای امتحانات و آماده شدن برای تکالیف رابطه منفی معنادار وجود داشت. نتایج رگرسیون چندگانه به شیوه هم‌ زمان نیز نشان داد که 57 درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را متغیرهای اهمال‌کاری تحصیلی و اعتیاد به اینترنت تبیین می کنند. با توجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت که اعتیاد به اینترنت و اهمال کاری تحصیلی می توانند به‌طور معکوس پیش بینی کننده های خوبی برای پیشرفت تحصیلی بوده و می توان نتیجه گرفت که با مدیریت اعتیاد به اینترنت و اهمال کاری تحصیلی در دانش آموزان می توان موجب ارتقای پیشرفت تحصیلی در آنان شد.

اعتیاد به اینترنت اهمال کاری تحصیلی پیشرفت تحصیلی کرونا.