هدف از این پژوهش پیش بینی تعارض زناشویی بر اساس سلامت معنوی، دلزدگی زناشویی و تاب آوری در زوجین در حال متارکه شهر تنکابن بود. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و بر اساس ماهیت و روش، توصیفی-همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل 280 نفر زوجین درحال متارکه که به شورای حل اختلاف و دادگستری شهر تنکابن در سال 1402 مراجعه کرده اند. که بر اساس جدول مورگان و به روش نمونه گیری در دسترس 162 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های سلامت معنوی جارل، مقیاس دلزدگی زناشویی (CBM)، تعارضات زناشویی براتی (1375) و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) بودند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از میانگین انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطی از آزمون همبستگی و رگرسیون چند گانه ( مدل گام به گام ) استفاده شده است. با توجه به معنادار شدن رابطه محاسبه شده با 99/0 احتمال نتیجه گرفته می شود که تعارض زناشویی بر اساس سلامت معنوی، دلزدگی زناشویی و تاب آوری زوجین در حال متارکه قابل پیش بینی است و متغیرهای تاب آوری، دلزدگی زناشویی بهترین پیش بینی کننده برای تعارض زناشویی است.

تعارض زناشویی سلامت معنوی دلزدگی زناشویی تاب آوری طلاق.