دوره 6، شماره 62، مرداد 1402، صفحات 341 - 354

نویسندگان : اشرف سلمانی بفروئی* ¹

چکیده :
داستان گويي، عبارت است از هنر يا حرفه نقل داستان به صورت شعر يا نثر كه شخص قصه گو آن را در برابر شنونده زنده اجرا مي كند. قصه ها و افسانه ها علاوه بر قصد سرگرمی، اهداف و ویژگیهایی را دنبال می کنند که آموزش و یادگیری از طریق قصه و قصه گویی یکی از این اهداف است. قصه گویی در نظام آموزشی می تواند با اشکال مختلف درسی بیامیزد، به شرطی که روی برنامه ها به خوبی فکر شده باشد و ارتباط بین بخشهای آن منسجم باشد. تدریس داستان‌گونه موجب آن می‌شود که دانش‌آموز تجزیه‌ و تحلیل بهتری داشته باشد، روابط علت و معلولی را کشف کند،‌ استدلال‌ها را دریابد و در نتیجه اعتماد به ‌نفس بیشتری پیدا کند و یادگیری ارتقا یابد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی استراتژی داستان گویی بر توسعه مهارت های صحبت کردن به زبان فارسی در دانش آموزان ابتدایی و به روش توصیفی و از نوع تحلیل محتوا انجام شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که تدریس به شکل قصه از جدی ترین و بنیادی ترین روشهای انتقال مفاهیم به دنیای دانش آموزان بوده و قصه‌گویی یکی از بهترین راه‌های ارتباط نزدیک و تعامل سازنده بین معلم و دانش‌آموز است و استفاده از این شیوه در آموزش به ماندگاری بهتر و ارتقای کیفیت یادگیری و رشد مهارت های زبانی و صحبت کردن دانش آموزان منجر می‌شود.

کلمات کلیدی :
دانش آموزان ابتدایی، داستان گویی، مهارت صحبت کردن، رشد کلامی