دوره 1، شماره 2، مرداد 1397، صفحات 16 - 31

نویسندگان : سعید حیدریان* ¹ ، علی اکبر ارجمند نیا ² ، غلامعلی لواسانی ³

چکیده :
پرورش دانش آموزان انگیزمند و جهت مند و دارای رغبت شغلی مشخص و تثبیت شده از اهداف نظام آموزشی هر جامعه ای است. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین کارکرد اجرایی خودتنظیمی و انگیزش با رغبت شغلی در بین دانش آموزان مقطع متوسطه شهر تهران انجام گردید. پژوهش حاضر بر روی 400 نفر از دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه صورت گرفت. جهت بررسی رابطه بین خودتنظیمی و انگیزش با رغبت شغلی از پرسشنامه خودتنظیمی زیمرمن و پونز (1986)، پرسشنامه انگیزش هرمنس (1970) و پرسشنامه رغبت سنج تحصیلی و شغلی هالند (1958) استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش از طریق روش‌های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده گردید. نتیجه‌ی حاصل شده حاکی از رابطه‌ی معنی‌داری بین خودتنظیمی و انگیزش با رغبت شغلی می‌باشد. به این معنا که خودتنظیمی و انگیزش توانایی پیش بینی رغبت شغلی را در دانش آموزان دارند. به عبارت دیگر برای دست یابی به رغبت شغلی مشخص و روشن، دست یابی به خودتنظیمی و خودانگیختگی امری ضروری است.

کلمات کلیدی :
کارکرد اجرایی، رغبت شغلی، انگیزش، خودتنظیمی