اقدام پژوهی و ارتباط آن با بهبود عمل آموزشی

دوره 6، شماره 63، شهریور 1402، صفحات 173 - 183

نویسندگان : نریمان فرداد * و فریبا فرداد

چکیده :
اقدام پژوهی وابسته به دو مفهوم اساسی پژوهش به معنای فرایند بهبود دانایی و عمل آموزشی است. در حوزه اقدام پژوهی معلم متعهد به مطالعه پدیده‌های آموزشی در محدوده تدریس خود با تکیه بر بصیرت و دانایی می‌گردد. در واقع رویکرد اقدام پژوهی معلم را نسبت به وقایعی که پیرامون وی در کلاس درس و مدرسه رخ می دهد حساس و هوشیار می‌سازد. اقدام پژوهی در زمره روشهای تحقیق توصیفی است. هدف این دسته از پژوهش های آموزشی، توصیف شرایط یا پدیده های مربوط به نظام آموزشی می باشد. پژوهش بدون کاربست یافته های آن، اصولا تلاشی بیهوده تلقی می گردد. در اقدام پژوهی، پژوهش با عمل در آمیخته است. ازاین رو است که رویکرد مذکور در نظام های آموزشی مورد اقبال روز افزون قرار گرفته است. در پژوهش حاضر پیشینه، مفروضات، اهداف ،مراحل و زمینه های اقدام پژوهی مطرح شده است. همچنین در ادامه پاسخ این پرسش که \" اقدام پژوهی‌ با برجسته‌ نمودن چه مسائلی، بهبود عمل‌ آموزشی‌ را عاید می‌سازد؟ \" بررسی شده است.

کلمات کلیدی :
اقدام پژوهی، عمل آموزشی، کلاس درس، پژوهش با عمل.