قرآن کریم از بزرگترین معجزاتی است که خداوند از طریق پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در اختیار بشر قرار داده و هر کلمه از آن، اعجازی از فصاحت و بلاغت است که در خود نهفته دارد. یکی از این واژه ها کلمه ‏«برهان» می باشد که در چندین آیات از سوره های قرآن به کار رفته که با تناسب به سیاق و فضای آیه از معانی خاصی برخوردار است. البته در کنار معنای خاص، معانی متعددی از آن افاضه شده است. در مقاله حاضر درصدد آن هستیم تا با بررسی آیات و با فرایند توصیفی _تحلیلی معانی ‏«برهان» ‏ را با توجه به نگاه مفسرین از جمله علامه طباطبایی و فخر رازی مفهوم ‏«برهان» ‏ را مورد بررسی قرار دهیم. از آن این نتایج حاصل شده است که مفهوم ‏«برهان» ‏ در قرآن دارای این معانی است از جمله: حجت، دلیل یقین آور و قاطع، قرآن، بینه، نشانه و آیات، رسول خدا، و معجزه و نیز علم شهودی می‏باشد.

برهان‏ قرآن حجت دلیل طباطبایی فخررازی.