هدف از اين پژوهش، تاثیر آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر حضور ذهن بر کاهش نشخوار فکری، شکست تحصیلی و هراس اجتماعی دانش آموزان کنکوری دارای اضطراب امتحان بود. طرح پژوهش، نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. حجم نمونه 40 نفر بود كه از جامعه مذكور، به روش تصادفي ساده انتخاب شدند.20 نفر به گروه آزمايش و 20 نفر به گروه كنترل تخصيص يافتند. ابزار هاي پژوهشي مورد استفاده پرسشنامه هاي هراس اجتماعی کانور (2000)، شکست تحصیلی کازدین(1983) و نشخوار فکری راچمن و شفران(1996) بود. گروه آزمايش در طول هشت جلسه، هرجلسه به مدت 90 دقيقه آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر حضور ذهن دريافت كردند. براي تحليل داده ها از تحليل كواريانس چند متغيره و يك متغيره استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که بين آزمودنی‏های گروه¬ آزمايش و كنترل از لحاظ پس ¬آزمون ابعاد نشخوار فکری با كنترل پيش¬آزمون تفاوت معناداري وجود دارد. بر اين اساس مي¬توان گفت كه تفاوت معناداري حداقل در يكي از متغيرهاي وابسته ابعاد نشخوار فکری ايجاد شده است و ضريب تأثیر نشان مي¬دهد كه 61/0 درصد تفاوت دو گروه مربوط به برنامه آزمايشي است. نتایج مؤید آن بود كه بين گروه ¬هاي آزمايش و كنترل از لحاظ پس ¬آزمون شکست با كنترل پيش آزمون تفاوت معناداري وجود دارد. بر اين اساس مي¬توان گفت كه تفاوت معناداري حداقل در يكي از متغيرهاي وابسته یعنی ابعاد شکست ايجاد شده است و ضريب تأثیر نشان مي¬دهد كه 1/75 درصد تفاوت دو گروه مربوط به مداخله آزمايشي است. نتایج مؤید آن بود كه بين گروه ¬هاي آزمايش و كنترل از لحاظ پس ¬آزمون ابعاد هراس اجتماعی با كنترل پيش آزمون تفاوت معناداري وجود دارد. بر اين اساس مي-توان گفت كه تفاوت معناداري حداقل در يكي از متغيرهاي وابسته یعنی ابعاد هراس اجتماعی ايجاد شده است و ضريب تأثیر نشان مي¬دهد كه 9/66 درصد تفاوت دو گروه مربوط به مداخله آزمايشي است.

آموزش ذهن آگاهی مبتنی بر حضور ذهن نشخوار فکری شکست تحصیلی هراس اجتماعی