هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر فن خودگویی بر هراس اجتماعی کودکان شهرستان ساری، انجام شد. این پژوهش از نوع کاربردی است و در زمره روش ¬های نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون به شمار می¬رود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان (3 تا 5 سال) مهد کودکان شهرستان ساری در سال 97-1396به تعداد 120 نفر بود. گروه نمونه به روش تصادفی 30 نفر در دو گروه (15 نفر آزمایش و 15 نفر گواه) انتخاب شدند. ابزار اندازه¬گیری داده¬ها شامل پرسشنامه¬ استاندارد هراس اجتماعی اسپنس و همکاران (2007) بود. روايي پرسشنامه¬ توسط متخصصان از جمله استاد راهنما و مشاور تایید شد و با محاسبه آلفای کرونباخ، پایایی پرسشنامه¬ هراس اجتماعی برابر 79/0 درصد محاسبه شد که نشان داد پرسشنامه¬ از پايايي مناسب و مطلوبی برخوردار است. روش تجزیه و تحلیل داده¬ها استفاده از روش¬های آمار توصیفی (محاسبه میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون¬های کولموگروف- اسمیرنوف، واريانس، رگرسیون و کواریانس) از طریق برنامه نرم¬افزاری SPSS22 بود. یافته¬ها نشان داد که درمان شناختی مبتنی برفن خودگویی بر هراس اجتماعی کودکان مهد کودک شهرستان ساری تاثیر دارد.

درمان شناختی فن خودگویی هراس اجتماعی کودکان