امروزه کودکان به فرصتهایی نیاز دارند که بیاموزند در مقابل رویدادها چگونه واکنش دهند. برای مثال بدانند چه وقت برای خندیدن، شوخی کردن و یا ابراز همدردی مناسب است. پژوهشهای انجام شده در دنیا حاکی از آن است کودکانی که آموزشهای پیش دبستانی را می‏گذرانند نسبت به کودکانی که این آموزشها را ندیده اند مستقل تر و منظم تر هستند و از ثبات عاطفی بیشتر و اضطراب کمتری برخوردارند. روحیه مشارکت و فعالیتهای گروهی و اجتماعی در آنان تقویت شده و دارای ارتباطات قوی تر می باشد. از جمله این وظایف حائز اهمیت رشد قوای جسمی و مراقبت و شناخت جسم خود، ارتباط مناسب با همسالان و مربیان و سایر بزرگسالان، کمک به دیگران و احساس همدردی با سایرین، رعایت نوبت و سایر مهارت های اجتماعی است. اجتماعی شدن به معنای همسازی و همنوایی این فرد با ارزشها، هنجارها و نگرشهای گروهی و اجتماعی است یا به مفهوم دیگر، اجتماعی شدن فراگردی است که به واسطة آن، هر فرد، دانش و مهارتهای اجتماعی لازم برای مشارکت موثر و فعال در زندکی گروهی و اجتماعی را کسب می کند. از این رو در تحقیق حاضر، به لحاظ اهمیت موضوع به بررسی مفاهیم مهارتهای اجتماعی کودکان و نقش آن در رسیدن به اهداف آموزش و پرورش پرداخته شده است.

اجتماعی شدن آموزش و پرورش مهارت های اجتماعی کودکان