پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین کیفیت زندگی با عملکرد جنسی و امیدواری در زنان قربانی خشونت خانگی انجام شد. پژوهش توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه زنان دارای خشونت خانگی بود که تعداد آنان 50 نفر بود. نمونه اين پژوهش بخاطر کم بودن تعداد جامعه آماری به صورت تمام شماری بود. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی (کارشناسان سازمان بهداشت جهانی، 1996)، پرسشنامه عملکرد جنسی (روزن و همکاران، 2000)، پرسشنامه امیدواری (اشنایدر، 2000) و پرسشنامه خشونت هانگی علیه زنان (حاج یحیی، 2002) استفاده شد. داده های گردآوری شده با روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با نرم افزار آماری SPSS نسخه 26 تحلیل شد. نتایج نشان داد که به ترتیب بین نمره کل کیفیت زندگی با عملکرد جنسی (61/0=r و 010/0>P) و امیدواری (64/0=r و 004/0>P) در افراد شرکت کننده در پژوهش همبستگی مثبت و معناداری برقرار است. همچنین، همبستگی میان هر یک از ابعاد سلامت جسمی، سلامت روانی، سلامت اجتماعی و سلامت محیطی با عملکرد جنسی و امیدواری در افراد نمونه مثبت و معنادار بود. تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که کیفیت زندگی توان تبیین 38 درصد واریانس نمرات عملکرد جنسی و امیدواری در زنان قربانی خشونت خانگی را داشته است.

کیفیت زندگی عملکرد جنسی امیدواری زنان