پژوهش حاضر با هدف "تعیین رابطه سبک های مقابله ای با انعطاف پذیری و تاب آوری دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهرستان بافت سال تحصیلی 1403-1402" انجام شد. روش پژوهش؛ توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر بافت به تعداد 628 نفر بوده که طبق فرمول کوکران تعداد 239 نفر با روش خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و با توجه به هدف و فرضیات مطرح شده مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش سه پرسشنامه استاندارد سبک های مقابله ای اندر و پاکر (1990)، انعطاف پذیری دنیس و وندروال (2010) و تاب آوری كانور و ديويدسون (2003) بوده. در تجزیه و تحلیل داده ها از تکنیک های آماری چون آماره های توصیفی و مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای SPSS و Amos استفاده شد. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است که سبک های مقابله ای با انعطاف پذیری و تاب آوری دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم رابطه معنی داری دارد. همچنین بین هریک از مولفه های سبک مقابله ای (مساله مدار، هیجان مدار، اجتناب مدار) با انعطاف پذیری و تاب آوری دانش آموزان دختر رابطه معنی داری یافت شد (p<0/05).

سبک های مقابله ای مساله مدار هیجان مدار اجتناب مدار انعطاف پذیری تاب آوری