پژوهش حاضر‌ با هدف‌ بررسی رابطه شبکه های مجازی آموزش با راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان دوره اول متوسطة شهر جدید پرند در سال تحصیلی 1402-1403 انجام شد. جامعة آماری پزوهش شامل کلیة دانش آموزان مدارس دوره اول متوسطة آموزش و پرورش شهر جدید پرند به تعداد 6320 نفر (3320 دختر و 3000 پسر) بود و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 363 نفر (180 دختر و 183 پسر) تعیین گردید. روش پژوهش توصیفی-پیمایشی و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامة آموزش الکترونیکی(مجازی) مهدوی (1392) و پرسشنامة راهبرد‌های یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت (1990)، بود. داده ها در محیط نرم افزار spss تجزیه و تحلیل و از آزمون ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون و تحلیل واریانس استفاده شد. یافته های پژوهش رابطه مثبت و معنا‌دار بین استفاده از شبکه های مجازی آموزش با راهبردهای یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان دختر و پسر دوره اول متوسطة شهر جدید پرند را نشان داد. پیشنهاد می شود در استفاده از شبکه های مجازی آموزش در فرآیند تدریس؛ تمامی محدودیت ها، موانع، چالش ها، راه کارها و بداخلاقی ها و بدرفتاری های دانش آموزان و خانواده ها را مد نظر داشته و باتوجه به آنها و استفاده از رویکردهای خلاقانه فرآیند یادگیری را پر بارتر نمایند.

شبکه آموزش مجازی یادگیری خودتنظیمی دوره متوسطه دانش‌ آموزان‌