ارزشیابی یکی از مؤلفه‌های اساسی فرآیند آموزش است، انتخاب استراتژی مناسب ارزشیابی، جنبه مهمی از فرآیند برنامه‌ریزی درسی مجازی می‌باشد. بر ‌این ‌‌اساس پژوهش حاضر با هدف بررسی تحول ارزشیابی در بستر زیست بوم مجازی آموزش عالی انجام شد. پژوهش به روش کیفی، از نوع پدیدارشناسی توصیفی، انجام شد. جامعه هدف، اعضای هیئت علمی دانشگاه لرستان و حجم نمونه شامل 25 نفر بود که به روش نمونه‌گیری هدفمند و گلوله برفی، با در نظر گرفتن اشباع نظری انتخاب شدند. داده‌های پژوهش با استفاده از مصاحبه نیمه‌ساختار یافته گردآوری شد، فرایند تجزيه و تحليل داده‌ها بر اساس تحلیل محتوای کلايزي و با استفاده از نرم افزار مکس کیودا اجرا شد. یافته‌ها در ده مضمون اصلی شامل ابزار اصلی، ابزار مکمل، کنترل تقلب، میزان اعتماد به دانشجو، ارزشیابی گروهی، ارزشیابی فردی، مهم‌تر شدن ارزشیابی تکوینی، نمره محور شدن، طاقت‌فرسا بودن و انعطاف، طبقه‌بندی شد. محاسبه‌ی پایایی با روش توافق درون‌موضوعی دو کدگذار صورت گرفت و درصد توافقِ آن‌ها 61/98% بود و با توجه به اینگه این مقدار بیشتر از 60% بود، تأیید شد. نتایج نشان داد ترکیب عناصر یادگیری تغییر کرده، عنصر ارزشیابی در آموزش مجازی، فرایندی شناختی ترکیبی بوده که الگوی تحول در ارزشیابی مجازی را ترسیم کرد که لازمه‌ی پیاده‌سازی آن در فضای منعطف مجازی مستلزم داشتن مهارت‌های ارتباطی عالی و بهره‌مندی اساتید از انواع روش ارزشیابی می‌باشد.

تجربه زیسته ارزشیابی آموزش مجازی ارزشیابی مجازی آموزش عالی