هر پژوهش حاضر تعيين رابطه هیجان پذیری، تنظيم شناختی هيجان و راهبردهای مقابله ای با گرايش به اعتياد در بين دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر کرمانشاه پرداخته است. روش اين تحقيق توصيفي و از نوع همبستگي انجام گرفته است. جامعه آماري كليه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر کرمانشاه بودند که در سال تحصیلی 1403-1402 مشغول به تحصيل بودند و تعداد آنها حدود 6000 نفر است.نمونه اين پژوهش مشتمل بر 374 نفر از دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم كه براي انتخاب آنها از روش نمونه گيري خوشه اي و بر اساس جدول مورگان استفاده شده است. ابزارهاي مورد استفاده اين پژوهش پرسشنامه هاي هیجان پذیری، تنظيم هيجان، شيوه مقابله با موقعيت هاي تنيدگي زا و پرسشنامه تمايل به اعتیاد مورد بررسي قرار گرفتند. یافته‌ها نشان داد بين هیجان پذیری با گرايش به اعتياد دانش آموزان رابطه منفي معني داري وجود دارد. بين تنظيم شناختي هيجان با گرايش به اعتياد دانش آموزان رابطه منفي معني داري وجود دارد. بين شيوه مقابله مسئله مدار با گرايش به اعتياد دانش آموزان رابطه معني داري مشاهده نمی شود. بين شيوه مقابله هیجان مدار با گرايش به اعتياد دانش آموزان رابطه مثبت معني داري وجود دارد. بين شيوه مقابله اجتنابی (غیرمؤثر) با گرايش به اعتياد دانش آموزان رابطه مثبت معني داري وجود دارد.

هیجان پذیری ويژگي تنظيم هيجان راهبردهای مقابله ای گرايش به اعتياد