دوره 5، شماره 47، اردیبهشت 1401، صفحات 61 - 45

نویسندگان : سمیرا ملکی سفیددشتی* ¹

چکیده :
امروزه بطور کلی دوره کودکی اولین و حساس‌ترین دوره زندگی آدمی است و اهمیت و جایگاه این دوران تا آنجاست که روانشناسان و صاحب‌نظران تعلیم و تربیت غالباً از این دوران به‌عنوان برجسته‌ترین مرحله در تکوین شخصیت انسان نام می‌برند. در دوران کودکي و نوجواني به جهت اينکه ارتباط با همسالان افزايش و وابستگی به والدین کاهش می‌یابد، سازگاری اجتماعي اهميت زيادي دارد. یکی دیگر از موارد مهم و اثرگذار در افزایش تاب‌آوری و سازگاری دانش آموزان، هوش اخلاقی اوست. پرداختن به اخلاق و به‌ویژه آموزش هوش اخلاقي در تأمين سلامت و سعادت دانش‌آموزان می‌تواند نقش مهمي را ايفا کند. بنابراین قصه گویی مبتنی بر هوش هیجانی و هوش اخلاقی می تواند در پرورش مهارت های سازگارانه کودکان و همچنین افزایش تاب‌آوری دانش آموزان در امور تحصیلی تأثیر زیادی داشته باشد. از طرفی تاب‌آوری به معنای توانایی سازگاری مثبت با مصیبت و آسیب، یک موضوع روان شناختی است که در ارتباط با پاسخ فرد به تنش آسیب‌زا و موقعیت های مشکل‌آفرین زندگی بررسی شده است. از این رو در تحقیق حاضر، به لحاظ اهمیت موضوع به بررسی و بازکاوی مفاهیم قصه‌گویی مبتنی بر مؤلفه‌های هوش هیجانی و اخلاقی و تاثیر آن بر سازگاری و تاب‌آوری دانش آموزان پرداخته شده است.

کلمات کلیدی :
قصه گویی، هوش هیجانی، هوش اخلاقی، تاب آوری، سازگاری