رابطه بین سبکهای حل مساله با رضایت شغلی و تنیدگی شغلی معلمان مدارس استثنایی و عادی شهر کرمانشاه

دوره 4، شماره 38، مرداد 1400، صفحات 71 - 58

نویسندگان : پریسا الفتی فر *

چکیده :
هدف مطالعه حاضر بررسی رابطه بین سبکهای حل مساله با رضایت شغلی و تنیدگی شغلی معلمان مدارس استثنایی و عادی شهرکرمانشاه بوده است، لذا برای این منظور از یک جامعه آماری، نمونه ای 225 نفری ازمعلمان زن ومرد مدارس استثنایی و عادی با روش طبقه ای تصادفی از مدارس استثنایی کوثر، نیکان، پیوند 1، پیوند 2، ارشاد 1، ارشاد 2 و بشارت و مدارس عادی نور، توحید، ادب، سیزده آبان، نبوت وشهید فهمیده انتخاب شدند و آنها پرسشنامه سبکهای حل مساله کسیدی ولانگ (1996)، و پرسشنامه رضایت شغلی بری فیلد و روث( 1999) و پرسشنامه تنیدگی شغلی فار زاده ( 1379 ) را تکمیل نمودند. نتایج تجزیه و تحلیل های آماری نشان دادند که بين سبکهای حل مساله با رضایت شغلی رابطه مثبت معني داري وجود دارد. بين سبکهای حل مساله با تنیدگی شغلی رابطه منفي معني داري وجود دارد. متغیر های جهت یابی حل مسأله، مهارگری حل مسأله و سبک حل مسأله خلاقانه و اعتماد در حل مسأله 31 درصد واریانس رضايت شغلي معلمان را پيش بيني مي كند. همچنين با توجه به ضريب بتاي بدست آمده متغیر حل مسأله خلاقانه با ضريب بتاي 29/0 بيشترين سهم در پيش بيني رضايت شغلي معلمان را دارد و اعتماد در حل مسأله با ضريب بتاي 19/0 پيش بيني كننده بعدي رضايت شغلي معلمان است. متغیر های جهت یابی حل مسأله، مهارگری حل مسأله و سبک حل مسأله خلاقانه و اعتماد در حل مسأله 16 درصد واریانس تنیدگی شغلی معلمان را پيش بيني مي كند. همچنين با توجه به ضريب بتاي بدست آمده متغیر مهارگری حل مسأله با ضريب بتاي 18/0 بيشترين سهم در پيش بيني تنیدگی شغلی معلمان را دارد و جهت یابی حل مسأله با ضريب بتاي 16/0 پيش بيني كننده بعدي تنیدگی شغلی معلمان است.

کلمات کلیدی :
سبک های حل مساله، رضایت شغلی، تنیدگی شغلی، معلمان مدارس استثنایی