اثربخشی آموزش مهارت‌های فرزندپروری مثبت بر استرس ادراک‌شده و شادکامی مادران کودکان بیش‌فعال
دوره 4، شماره 42، آذر 1400، صفحات 282 - 271
نویسندگان : افسانه نصیرنژاد و هادی اسمخانی اکبری‌‌نژاد *
چکیده :
مادران کودکان بیش‌فعال در تعامل با فرزندان‌شان دچار استرس و افسردگی می‌شوند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت‌های فرزندپروری مثبت بر استرس ادراک‌شده و شادکامی مادران کودکان بیش‌فعال بود. روش پژوهش، نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مادران کودکان بیش‌فعال مدارس ابتدایی دخترانه شهر شهریار در سال‌تحصیلی 99-1398 تشکیل دادند که تعدادشان 328 نفر بود. 30 نفر پس از رعایت ملاک‌های ورود و خروج به پژوهش، با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب، و به‌صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایشی آموزش مختص گروه خود را در 8 جلسه 2 ساعته دریافت کردند؛ اما اعضای گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند. ابزارهای اندازه‌گیری، پرسشنامه‌های استرس ادراك‌شده کوهن، و شادکامی آکسفورد بودند. تجزیه و تحلیل یافته‌ها از طریق آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه‌گیری مکرر انجام گرفت. میانگین و انحراف معیار متغیرهای استرس ادراک‌شده و شادکامی گروه آزمایش در پیش‌آزمون به‌ترتیب 35/3±67/26 و 70/19±67/99؛ و میانگین و انحراف معیار متغیرهای استرس ادراک‌شده و شادکامی گروه کنترل به‌ترتیب 06/4±13/27 و 39/13±80/99 بود. نتایج نشان داد که در پس‌آزمون، نمره استرس ادراک‌شده 04/5±87/17 و شادکامی گرو آزمایش 93/8±47/115 در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب 68/4±53/28 و 91/12±00/99 کاهش و افزایش پیدا کرده است (001/0>P). همچنین نتایج نشان داد که در مرحله پیگیری، اثر آموزش مهارت‌های فرزندپروری مثبت بر استرس ادراک‌شده 92/4±07/18 و شادکامی 90/8±27/115 ماندگار است (001/0>P). طبق نتایج به‌دست‌آمده می‌توان گفت، آموزش مهارت‌های فرزندپروری مثبت می‌تواند به‌عنوان روشی موثر در کاهش استرس ادراک‌شده و افزایش شادکامی مادران کودکان بیش‌فعال مورد استفاده قرار گیرد.
مادران کودکان بیش‌فعال در تعامل با فرزندان‌شان دچار استرس و افسردگی می‌شوند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت‌های فرزندپروری مثبت بر استرس ادراک‌شده و شادکامی مادران کودکان بیش‌فعال بود. روش پژوهش، نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مادران کودکان بیش‌فعال مدارس ابتدایی دخترانه شهر شهریار در سال‌تحصیلی 99-1398 تشکیل دادند که تعدادشان 328 نفر بود. 30 نفر پس از رعایت ملاک‌های ورود و خروج به پژوهش، با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب، و به‌صورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایشی آموزش مختص گروه خود را در 8 جلسه 2 ساعته دریافت کردند؛ اما اعضای گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکردند. ابزارهای اندازه‌گیری، پرسشنامه‌های استرس ادراك‌شده کوهن، و شادکامی آکسفورد بودند. تجزیه و تحلیل یافته‌ها از طریق آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه‌گیری مکرر انجام گرفت. میانگین و انحراف معیار متغیرهای استرس ادراک‌شده و شادکامی گروه آزمایش در پیش‌آزمون به‌ترتیب 35/3±67/26 و 70/19±67/99؛ و میانگین و انحراف معیار متغیرهای استرس ادراک‌شده و شادکامی گروه کنترل به‌ترتیب 06/4±13/27 و 39/13±80/99 بود. نتایج نشان داد که در پس‌آزمون، نمره استرس ادراک‌شده 04/5±87/17 و شادکامی گرو آزمایش 93/8±47/115 در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب 68/4±53/28 و 91/12±00/99 کاهش و افزایش پیدا کرده است (001/0>P). همچنین نتایج نشان داد که در مرحله پیگیری، اثر آموزش مهارت‌های فرزندپروری مثبت بر استرس ادراک‌شده 92/4±07/18 و شادکامی 90/8±27/115 ماندگار است (001/0>P). طبق نتایج به‌دست‌آمده می‌توان گفت، آموزش مهارت‌های فرزندپروری مثبت می‌تواند به‌عنوان روشی موثر در کاهش استرس ادراک‌شده و افزایش شادکامی مادران کودکان بیش‌فعال مورد استفاده قرار گیرد.
کلمات کلیدی :
آموزش مهارت‌های فرزندپروری مثبت، استرس ادراک‌شده، شادکامی، مادران کودکان بیش‌فعال
آموزش مهارت‌های فرزندپروری مثبت، استرس ادراک‌شده، شادکامی، مادران کودکان بیش‌فعال
مشاهده مقاله
624
دانلود
0