ولایت مداری از دیدگاه نهج البلاغه با نگاهی به رفتار و گفتار شهید قاسم سلیمانی

دوره 5، شماره 46، فروردین 1401، صفحات 128 - 117

نویسندگان : سیران کریم پور و محمّدمهدی کریمی نیا * و مجتبی انصاری مقدم

چکیده :
در تفكر ديني - اسلامي وجود «ولي الله» و «حجت الله » در زمين و ميان توده مردم به عنوان رهبر ديني و الهي، مقتدا و اسوه مردم دين دار و ولايت مدار ضرورت دارد، پذيرش ولايت ولي و رهبري ديني توسط مردم نيز ضروري و اجتناب‏ناپذير است؛ زيرا بنا به تصريح قرآن كريم، انسان‏ها از دو حال خارج نيستند: يا مسلمان ِمؤمن‏اند و تحت ولايت الهي‏اند، در نتيجه، قرين سعادتمندي و رستگاري حقيقي‏اند و يا فاسق كافرند و تحت ولايت شيطان و طاغوت مي‏باشند و دچار بدفرجامي و گمراهي‏اند.(بقره/2). هدف این مقاله بررسی مولفه های ولایت مداری قاسم سلیمانی با نگاه بر نهج البلاغه می باشد.بخش های مختلف تحقیق عبارتند از:جایگاه ولایت درجامعه،مولفه های ولایت مداری قاسم سلیمانی، آثار ولایتمداری در کلام قاسم سلیمانی.پس از مطالعه در منابع مختلف این نتیجه حاصل شد که آموزه های نهج البلاغه وقتی رنگ و بوی واقعی به خود می گیرد که بر پایه ولایت پذیری ولایت مداری باشد.

کلمات کلیدی :
قاسم سلیمانی، ولایتمداری، ولایت، نهج البلاغه