اثربخشی بازی درمانی گروهی بر کاهش اختلالات رفتاري و پرخاشگری كودكان پيش دبستاني داراي اختلالات بيش فعالي

دوره 3، شماره 30، آذر 99، صفحات 62 - 46

نویسندگان : مهرداد ثابت * و نظام هاشمی و فاطمه جعفری

چکیده :
هدف پژوهش حاضر، اثر بخشی بازی درمانی گروهی بر کاهش اختلالات رفتاري و پرخاشگری كودكان پيش دبستاني داراي اختلالات بيش فعالي بود. این پژوهش از نوع مطالعات شبه تجربی بوده که با طرح پیش¬آزمون، پس¬آزمون به همراه گروه کنترل می باشد. برای رسیدن به این هدف جامعه آماری آن شامل تمامی کودکان پیش دبستانی دارای نشانه هایی بیش فعالی مناطق یک الی پنج تهران می باشد. حجم نمونه با توجه به ماهیت شبه ازمایشی پژوهش و با استفاده از جدول کوهن تعداد 16نفر که از این تعداد، با توجه به اهداف و فرضیه تحقیق 8 نفر مربوط به گروه کودکان دارای نشانه های بیش فعالی و 8 نفر کودک عادی انتخاب شدند. در این پژوهش پرسش نامه مشکلات رفتاری راتر (1981)، پرسش نامه پرخاشگری باس و پری (1992) و پرسشنامه نشانه هایی بیش فعالی کانرز (1999) و مداخله آموزشی بازی درمانی گروهی 8 جلسه ای 45 دقیقه ای بر روی گروه نمونه اجرا شد. با توجه به ساختار پژوهش و ارزيابي پيش¬آزمون و پس¬آزمون، داده ها از طریق آمار توصیفی و آماراستنباطی تجزیه و تحلیل شد و جهت انجام تمام امور تحلیل آماری از نرم افزار SPSS ورژن22 استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین میانگین متغیرهای اختلالات رفتاری و پرخاشگری در گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد یعنی با حذف تأثیر نمرات پیش¬آزمون بین میانگین تعدیل شده اختلالات رفتاری و پرخاشگری بر حسب گروه در مرحله پس¬آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. به طور کلی بر اساس این یافته ها می توان گفت بازی های گروهی در پس¬آزمون باعث کاهش نمرات در پرسش نامه اختلالات رفتاری و پرخاشگری شده است.

کلمات کلیدی :
بازی درمانی گروهی، کاهش اختلالات رفتاري، پرخاشگری، نشانه های بيش فعالي