بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودتنظیمی عاطفی و ناکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر بالاده

دوره 7، شماره 71، اردیبهشت 1403، صفحات 15 - 25

نویسندگان : مهدیه قره بیگی *

چکیده :
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی جلسات شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودتنظیمی عاطفی و ناکارآمدی تحصیلی دانش آموزان انجام گرفته است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش اجرا یک پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر بالاده (100 دانش آموز) در سال تحصیلی 1402-1401 بود. نمونه ي آماري مطالعه 62 نفر دانش آموز در مقطع متوسطه هستند که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند( 31 نفر در گروه آزمایش و 31 نفر در گروه کنترل). جهت گرداوری داده ها از پرسشنامه پرسشنامة ناکارآمدی تحصیلی برسو و همکاران(1997) و پرسشنامه راهبردهای خود تنظیمی عاطفی مارس استفاده شد. گروه آزمایش در ده جلسه شناخت¬درمانی مبتنی بر ذهن¬آگاهی بر اساس رویکرد کابات زین (2015) به میزان هفته‌ای یک جلسه شرکت نمودند و گروه کنترل هیچ آموزشی ندیدند. سپس از هر دو گروه آزمایش و کنترل پس از اجرای جلسات، پس آژمون گرفته شد. نتایج حاکی از آن بود که جلسات شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی تاثیر قابل توجهی بر میزان خودتنظیمی عاطفی و ناکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مورد مطالعه دارد(p<0/05) و فرضیه های پژوهش تایید شدند.

کلمات کلیدی :
شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، خودتنظیمی عاطفی، ناکارآمدی تحصیلی