رابطه سبک های هویت با ابراز وجود و خودتنظیمی

دوره 3، شماره 25، تیر 99، صفحات 35 - 47

نویسندگان : علی اکبر صلاحی و سهیل زمان

چکیده :
تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه سبک های هویت با ابراز وجود و خود تنظیمی از طریق روش کمی و از نوع همبستگی انجام شد، بدین منظور حجم نمونه ای 73 نفری به صورت در دسترس انتخاب شد. جمع آوری اطلاعات نیز به صورت در دسترس انجام گرفت. برای ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های سبک های هویت صلاحی،ابراز وجود گمبریل و ریچی و خود تنظیمی بوفارد مورد استفاده قرار گردید، از روش آماری تحلیل واریانس(ANOVA) برای فرضیه اصلیو روش آماری همبستگی پیرسونبرای فرضیه های فرعیمورد استفاده قرار گرفت،با توجه به نتایج به دست آمده نمره sig های حاصل برای فرضیه اصلی برابر با 282/0 و 704/0 شدند، در نتیجه فرض صفر تایید و فرض خلاف رد؛ لذا با به احتمال 95% رابطه معنادار نیست. اما نمره های sigفرضیه های فرعی برابر با 795/ 0و 001/0 و 006/0 شده بودند که به جز فرضیه فرعی اول، مابقی فرضیه¬ها به احتمال 95% معنادار است.

کلمات کلیدی :
سبک های هویت، ابراز وجود، خود تنظیمی