دوره 5، شماره 52، مهر 1401، صفحات 490 - 514
نویسندگان : سمّیه حسینی و محمّدمهدي كريمي نيا و مجتبی انصاری مقدم *

چکیده :
این تحقیق در پی پاسخ به این سئوال اصلی است که نگرش دیدگاه حضرت علی (ع) در خصوص رابطه ی اخلاق و سیاست چیست و چه الگویی را ارائه می دهد؟ از دیدگاه حضرت علی (ع) اخلاق و سیاست ارتباط تنگاتنگی داشته اند، به گونه ای که سیاست مبتنی بر اخلاق الگوی ارائه شده از سوی امام می باشد. این تحقیق دارای چهار قسمت می باشد. در قسمت اول به ضرورت بحث و مفهوم لغوی و اصطلاحی واژگان اخلاق، سیاست، حکومت و.... پرداخته شده است. در قسمت دوم اصول اخلاقی که حاکم بر سیاست هستند؛ شامل : 1- صداقت و راستی و نفی حیله و نیرنگ 2- پرهیز از غرور و خودخواهی 3- پای بندی به عهد و پیمان 4- حفظ وحدت 5- رازداری و خطاپوشی می باشند بررسی می شوند، که نهایتاً متوجه می شویم حضرت علی ( ع) ارزش ویژه ای برای این اصول قائلند که اگر این اصول نباشد، اصل قدرت و حکومت برای ایشان فاقد ارزش می شود. در قسمت سوم اخلاق در سیاست داخلی و مواجهه با مردم بررسی می شود که مهمترین آنها تقدم اصل شایسته سالاری و رعایت عدالت و مساوات میان مردم است. از نظر امام علی ( ع) مردم باید آزادانه در حکومت مشارکت کنند و حاکم حق ندارد مستبدانه بر مردم حکومت کند. تمسک به راههای نادرست برای تحکیم پایه های قدرت و خشونت و خونریزی به شدت از سوی امام مذموم شمرده می شود. در قسمت چهارم به ضرورت اصول اخلاقی در سیاست خارجی و روابط بین الملل اشاره می شود. حضرت علی ( ع) نه تنها در سیاست داخلی، بلکه در سیاست خارجی و مواجهه با دشمنان نیز پای بند به اصول اخلاقی هستند. هیچ زمانی ایشان شروع کننده جنگ نبودند و زمانی هم که ناچار به جنگ بودند بارها به افشاگری و دعوت دشمنان به خحق می نمودند و زمانی که مدارا و دعوت به حق ثمری نداشت شمشیر می کشیدند. در جنگ نیز پای بند به مسائل اخلاقی از جمله : مصونیت سیاسی فرستادگان دشمن، رفتار نیک با بازماندگان، دعا هنگام جنگ و شروع جنگ در بعد ظهر و.... بودند.

کلمات کلیدی :
اخلاق، سیاست، ارتباط، گزاره های علوی.


مشاهده مقاله
389
دانلود
0
تاریخ دریافت
۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۱
تاریخ ریوایز
۱۳ تیر ۱۴۰۱
تاریخ پذیرش
۲۹ مهر ۱۴۰۱