بهبود رفتارهای سازشی و عزت نفس در کودکان کم توان ذهنی از طریق آموزش داستان های اجتماعی

دوره 2، شماره 13، تیر 1398، صفحات 83 - 96

نویسندگان : معصومه پوررجب * و ستار بابااحمدی میلانی و غلامحسن سخایی

چکیده :
هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش داستان های اجتماعی به شیوه ایفای نقش بر رفتارهای سازشی و عزت نفس کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بوده است. روش پژوهش به شيوه آزمايشي و با طرح پيش آزمون-پس آزمون باگروه كنترل اجرا گردید. جامعه ی مورد مطالعه، تمامی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر مدارس شهرستان لردگان در سال تحصیلی 97-96را در برداشته و نمونه آماری شامل 30 دانش آموز بود. همچنین برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری چند مرحله ای و تصادفی ساده استفاده شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل: پرسشنامه رفتارسازشی وایلند، پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ و داستان های اجتماعی محقق ساخته می باشد. داده های عددی با استفاده ازتحليل كواريانس چند متغیری تحليل گردیده و نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد که تحلیل کوواریانس‌ در متغیر عزت نفس (001/0 >p) معنی‌دار بوده و تحلیل کواریانس در متغییر رفتار سازشی ( 001/0 >p) نیز معنادار بوده است. همچنین تفاوت بین عملکرد دانش آموزان کم توان ذهنی در دو گروه آزمایش و کنترل در تمام خرده مهارت های رفتار سازشی (اجتماعی بودن – ارتباط – جابه جایی وحرکت مسائل شغلی – خودرهبری – خودیاری در پوشیدن – خودیاری در خوردن – خودیاری عمومی) معنادار بوده است. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتيجه گرفت كه شركت دانش آموزان جامعه هدف درجلسات آموزشي داستان های اجتماعی، ميزان عزت نفس آنان را افزايش و مشكلات سازشی آنان را كاهش مي دهد.

کلمات کلیدی :
رفتار سازشی، عزت نفس، کم توان ذهنی، داستان اجتماعی، ایفای نقش