داربست والدینی: مفهومی نوین در ارتقای ابعاد رشدی فرزندان (یک مطالعه مروری)

دوره 7، شماره 76، مهر 1403، صفحات 64 - 77

نویسندگان : فاطمه دهقانی و امیر قمرانی *

چکیده :
داربست فرآیندی است که در آن یک بزرگسال به کودک کمک می‌کند تا وظیفه‌ای را كه به تنهایی نمی تواند انجام دهد را ، مدیریت کند. این رویکرد حمایتی در زمینه‌های مختلف نظير آموزش، كلاس درس، و انگيزش مطرح شده و به تازگي به حوزه والديني نيز بسط و گسترش یافته است؛ در این مقاله قصد داریم با مروی بر پژوهش‌های انجام شده پيرامون داربست زنی والدین، ابعاد و کاربردهای آن‌ را تبیین نموده و به درک شفاف‌تری از اين مفهوم نوپديد برسیم. روش پژوهش، مروری از نوع روایتی است. جامعه‌ی پژوهش شامل تمامی مقالاتی بود که با کلیدواژه های انگلیسی Parental Scaffolding, Maternal Scaffolding در پایگاههای داده؛ ResearchGate، PsycNet ،Google Scholar ،PubMed, National Institute Of Health (NLM) و کلیدواژه های فارسی داربست زنی والدین، تکیه‌گاه سازی والدین در پایگاه‌های مطالعاتی SID ,ISC و IranDoc ، MagIranدر فاصله زمانی 1984 الی 2024 و 1391 تا 1403 جستجو شد. تعداد 83 مقاله مورد بررسی قرار گرفت و از اين جامعه با روش نمونه‌گیری هدفمند، و براساس ملاك هاي ورود و خروج پژوهش، تعداد 16 مقاله بعنوان نمونه نهايي گزینش گرديد و مطالعات حاصل از این منابع مقایسه، تحلیل و تفسیر و نتایج استخراج شد. نتايج نشان داد که داربست‌زنی والدین می‌تواند در حوزه‌هاي نوين و جديدي در رشد فرزند مثمرثمر باشد.اين حوزه ها شامل؛ رشد زبان، یادگیری و موفقیت تحصیلی، کارکردهای اجرایی و شایستگی‌های هیجانی-اجتماعی بودند. والدین می‌توانند با اتخاذ رویکرد داربست‌زنی، به شکل قابل توجهی به رشد همه‌جانبه کودکان خود کمک کنند. داربست‌زنی والدین می‌تواند به عنوان یک سبک فرزندپروری مؤثر و حمایتی شناخته شود که تاثیرات مثبتی بر ابعاد مختلف رشد کودکان دارد.

کلمات کلیدی :
داربست‌زنی، والدين، رشد فرزندان